Nasza Parafia
Ksiądz Józef Janson
1959-1990
Trochę historii
Jedyne dostępne zdjęcie Kościoła z tamtego okresu. Mieścił sie na ulicy
Dalekiej. W tej chwili w miejscu kościoła stoi blok mieszkalny.

Księgi parafialne sięgają daty 1938. Ówczesny zapis w księgach
przyjmował postać jednolitego tekstu, w którym zawierano wszelkie
możliwe informacje. Współczesne księgi parafialne to już jedynie zestaw
rubryk zawierających „suche” dane.

„Magiczna” atmosfera tamtego czasu i relacji, które panowały pomiędzy
ludźmi tworząc rodzinny klimat to podstawowy element wspomnień
starszych parafian. Dzisiaj często brakuje takich relacji...
W przeciągu 70 lat istnienia parafii pracowało w niej do tej pory    
49 kapłanów piastujących funkcję proboszczów lub wikariuszy.
Kolejni proboszczowie Kościoła parafialnego to:
Ksiądz Józef Janson
195
9-1990
Ksiądz Jerzy Barszcz
1990-2004
Ksiądz Jan Kiwacz
1938-1959
Od 2005 roku Proboszczem parafii jest Ksiądz Jacek Kmieć
Parafianie szczególnie ciepło wspominają postać
proboszcza księdza Józefa Jansona. Jego osobie
dedykowana jest tablica pamiątkowa
wmurowana „pod chórem” świątyni.
Obecny Kościół parafialny konsekrowano 20
września 1981 roku. Pamiątką tamtego
wydarzenia jest tablica wmurowana w kruchcie
kościoła po lewej stronie od wejścia.
Opracował: x.Adam
Siostry Serafitki w naszej parafii
W naszej parafii pracują siostry Serafitki (pełna nazwa Córki Matki Bożej Bolesnej CMBB). Rozpoczęły pracę w
parafii w maju 1945 roku na prośbę proboszcza parafii ks. Kiwacza w jego ósmym roku urzędowania. Pierwszymi
siostrami były siostra Bogdana Suszczyk, której rodzina mieszkała w Mysłowicach. Miała więc okazję odwiedzać
Sosnowiec i tak prawdopodobnie poznała Księdza Proboszcza. Z zawodu była przedszkolanką i do września 1963
była kierowniczką przedszkola.

Pierwszą przełożoną klasztoru w parafii św. Andrzeja Boboli była s. Celestyna z zawodu nauczycielka- przybyła z
domu zakonnego z Białki Tatrzańskiej. Pełniła obowiązki zakrystianki do 3 października 1972 roku.
Do tej wspólnoty sióstr należała również s. Alfonsa Bobek, przybyła w lutym 1946 roku z Makowa Podhalańskiego.
Była kierowniczką Caritas.

W 1947 roku przyjechała z Poznania s. Urbana, która zajęła sie kuchnią zakonną i pomagała w utrzymaniu w czystości
bielizny kościelnej.

Siostry zamieszkały na ulicy Grabowej 13 i na Alei Mireckiego 14. Oprócz pełnienia obowiązków zakonnych
zajmowały się pracą w Caritas, pracowały w przedszkolu, zajmowały się zakrystią Kościoła, prowadziły kuchnię dla
żołnierzy powracających z wojny (na ulicy Dziewiczej) – wszystko w myśl charyzmatu Zgromadzenia, by służyć
ubogim i chorym oraz poprzez pracę opiekuńczo – wychowawczą.

Od maja 1945 roku w naszej parafii służyły 33 siostry – niektóre z nich po kilkuletniej przerwie powracały (np. s.
Katarzyna czy tez s. Teresilla)
Opracowała siostra Maksymiliana – przełożona sióstr w parafii św. Andrzeja Boboli